ഒരു ഗദ്യകവിത
ജനുവരി 15
അന്നെനിക്ക് പുലര്‍ച്ചെ ഉണരേണം..
തിരുനാവായയില്‍ പോകേണം..
മന്ത്രങ്ങള്‍ ഏറ്റു ചൊല്ലി
ചോറുരുള ഉരുട്ടി
ദര്‍ഭയും തിലവും വച്ച്
പിണ്ഡം മുങ്ങി കുളിച് കയറണം...
അന്നെനിക്ക് മറക്കാന്‍ ആവാത്ത ദിനം..
അതുവരെ എനിക്ക് ജീവിച്ചിരിക്കണം..
കാരണം,
എനിക്ക് ബലിയിടാന്‍ മകനായി ഒരുത്തന്‍ ജീവിച്ചിരിപ്പുണ്ട്..
പക്ഷെ,
എന്നിലെ പ്രണയിക്ക് ബലി ഊട്ടുവാന്‍
മറ്റൊരാളും ജീവിച്ചിരിപ്പില്ല.
ഇനിയെങ്കിലും എനിക്കതിന്‍ ആത്മാവിന്റെ
അലച്ചില്‍ തീര്‍ക്കണം.
അതിനു നിത്യ ശാന്തി എകണം..
ജനിച്ച നാള്‍ മുതല്‍ അലയുന്നതല്ലേ.. ?
ജനുവരി 15
അന്നെന്നിലെ പ്രണയിയുടെ പതിനാറടിയന്തിരം..
ജനുവരി 15
അന്നാണ് എന്റെ പിറന്നാള്‍..
അന്ന് ഞാന്‍ ഉണ്ണുന്നത്
പിറന്നാള്‍ സദ്യയോ..
അതോ ചാവൂട്ടോ?
Monday, January 3, 2011
Subscribe to:
Posts (Atom)
